Welsh Corgi Pembroke

Najbardziej medialna rasa na świecie, jedyna rasa, o której pojawiały się regularnie oficjalne komunikaty prasowe rzeczników brytyjskiej rodziny królewskiej, a to wszystko za sprawą Królowej Elżbiety, która już we wczesnych latach 30-tych, upodobała sobie, tego małego i charakternego psa pasterskiego.





Historia rasy


Gdyby nie zaskakujące zwroty w historii Królestwa Brytyjskiego, być może radosny corgi, nigdy by nie zagościł na królewskim dworze i mamy w tej historii piękny wątek miłosny.

Król Edward VIII uznał, że korona nie jest dla niego, tak ważna, jak ukochana kobieta i w atmosferze skandalu, abdykował, aby poślubić dwukrotną rozwódkę Wallis Simpson, a na tron wstąpił jego młodszy brat Jerzy VI, Elżbieta jako najstarsza córka, została następczynią tronu i księżną Walii. Aby uhonorować ten fakt w życiu małej księżniczki, ojciec podarował jej pierwszego corgi, jako symbol Walii i tak na dworze zagościł Dookie.


Rasa tak skradła serce Królowej Elżbiecie, że nieprzerwanie do kwietnia 2018, corgi były stałymi towarzyszami rodziny królewskiej. I wcale się nie dziwimy, bo według walijskich legend, te małe psy służyły za rydwany dla wróżek, a kto z nas, nie chciałby odrobiny magii w życiu.


Zarówno pembroke i cardigan są zaliczane do najstarszych ras pasterskich. Pierwsze wzmianki o pembrokach pojawiają się w 920. Do powstania rasy welsh corgie pembroke prawdopodobnie przyczyniły się krzyżówki ze szpicem pasterskim, przywiezionym na Wyspy przez Wikingów, natomiast wielu badaczy uważa, że to właśnie rody z północy przywiozły małego corgi, który już był przyuczony do pracy przy owcach.

W południowej Walli na małego psa pasterskiego mówiono „ci-Sodli”, co tłumaczymy jako szczypacze i doskonale oddaje metodę pasienia bydła przez corgi.

Językoznawcy do dziś spierają się, czy „cur” lub też „cor” jest starym, celtyckim określeniem psa, ale przypisywane jest też do słowa „karzeł”. W zbitce dwóch słów cur-gi, czyli mały pies, stało się do dziś obowiązującą nazwą rasy. Jako psy gospodarskie corgi służyły przede wszystkim do przepędzania stad bydła, a nawet koni, czasami na duże odległości, ale w istocie były „psami do wszystkiego”, używano ich do pilnowania obejścia, zaganiania ptactwa, a nawet polowania.

W świecie kynologicznym pojawiły się dopiero na początku XX wieku, najpierw na wystawach psów rolniczych, gdzie wzbudziły zainteresowanie hodowców i kynologów i w 1925 roku zarejestrowano pierwszy klub rasy, a w 1928 po raz pierwszy pokazano corgi na wystawie Crufta. Na początku pembroke i cardigan były uważane za jedną rasę i próbowano je nawet krzyżować, ale ostatecznie w 1934 uznano je za dwie odrębne rasy.


Wzorzec rasy


W umaszczeniu dominuje rudy kolor, często występują jednak białe łapy, szyja i brzuch. Wzorzec rasy dopuszcza również kolor czarny podpalany.

Do tego corgi charakteryzuje się mocną i krępą budową ciała i stojącymi i szeroko rozstawionymi uszami, o zaokrąglonych czubkach.


Każdy właściciel pembroka, spacerując ze swoim krotko nogim przyjacielem, doświadczył zaciekawionych spojrzeń przechodniów i nie raz słyszał radosne okrzyki: „o jaki lisek” i trzeba przyzna, że lisia głowa jest bardzo typowa dla tej rasy.

Jeśli chcemy dbać o linię i właściwą wagę naszych podopiecznych, musimy pamięta, że prawidłowa waga samca to 10-12 kg i 10-11 kg w przypadku suki.

Pembroki należą do grupy 1- owczarki i psy pasterskie.





Charakter


Corgi są bardzo żywe i przyjacielskie, rzadko kiedy stają się agresywne. ale bywają zadziorne i bardzo odważne. Sa bardzo chętne do pracy, co zostało im w genach po pasterskich przodkach.


Mimo swoich krótkich łap, welsh corgi pembrok jest świetnym towarzyszem na długie spacery i będzie idealnym psem dla osób lubiących aktywny tryb życia.


Inteligentne corgi potrafią owinąć sobie wokół palca wszystkich domowników, są jednak bardzo posłuszne i nie sprawiają żadnych problemów wychowawczych. Są bardzo cierpliwe w stosunku do dzieci, natomiast może się zdarzyć lekkie podszczypywanie, zarówno dzieci jak i wszystkich domowników.Należy również pamięta, że jest to pies stróżujący, bardzo czujny i niestety bardzo hałaśliwy.


Corgi jest psem, który nie ma wad genetycznych i problemów zdrowotnych, więc wymaga tylko regularnych kontroli u lekarza weterynarii.


Pielęgnacja Corgi


Corgi linieje przez cały rok, ale codzienne szczotkowanie psa, sprawie, że jest to mniej uciążliwe. Ze względu na gęsty podszerstek, najlepiej sprawdza się popularny furminator.


Corgi powinien być regularnie kąpany, w zimowe dni, psa należy wykapać na noc, a po kąpieli porządnie wytrzeć odpowiednim ręcznikiem i delikatnie wysuszyć. Do pielęgnacji używamy odpowiednich szamponów.


Karma i smakołyki dla corgi





Corgi jest zawsze głodny i ma duże tendencje do podjadania, zatem musimy dbać o jego prawidłową wagę i pilnować dawkowania zalecanego przez producenta. Szczególnie zalecane są karmy pozwalające utrzymać prawidłową wagę. Możemy psu podawać od czasu do czasu smakołyki, szczególnie takie, które dbają o higienę jamy ustnej, na spacerze świetnie się sprawdzą „małe ciasteczka” .


Nauka i zabawa



Corgi są bardzo mądre i szybko się uczą,, ale w stosunku do nich trzeba wykazać się dużym spokojem i konsekwencją, najlepiej skorzystać z rad profesjonalnego trenera lub zapisać psa na zajęcia w „psim przedszkolu”, które można znaleźć w każdym mieście.

Ze względu na swój charakter i chęć podszczypywania, w zabawach z corgi świetnie się sprawdza szarpak, zdarza się, że corgi lubi aportować, więc na spacer warto zabrać piłkę.


Corgi jest psem, który mocno reaguje na wysokie temperatury, zazwyczaj nie lubi spać w legowiskach, wybiera twardą podłogę, zatem dobrym rozwiązaniem, będzie przygotowanie psu lekkiego materaca. Upały są bardzo dokuczliwe dla małego corgi, aby złagodzić mu wysokie temperatury w okresie letnim, warto zaopatrzyć się w matę chłodzącą.